အတိတ္ကပုံရိပ္မ်ား
မည္သူ မည္၀ါ ၊ ဤကမၻာတြင္
ခႏၶာခုိင္စြဲ၊ မျမဲ မွတ္ရာ
လူ ႔တံထြာတည္း။
မီးတစ္ဆယ့္တစ္၊ ျငိမ္းရာ ျဖစ္ေသာ
စင္စစ္ဧကန္၊ ျပည္နိဗၺာန္သုိ႔
အျမန္ထုတ္ေျခာက္ ၊မေရာက္ရေသး
လူတေ၀းတုိ႔ ၊ေသေဘးေတြ ့ရ
ျဖစ္ကအျမန္၊ ပ်က္ျမဲ ျပန္တည္း။
ေၾကာက္ေသြးဟူ၍ ၊ႏွမ္းတစ္ေစ့မွွ
မေ၀ွ ႔စိတ္ထဲ၊ ရိပ္မစဲသည့္
အျမဲမတည္ ၊လူသည္ဟူကား
မရွည္အသက္၊ ၾကာေန ပ်က္ကုိ
ျပက္ျပက္ထင္ထင္၊ ငါအျမင္တည္း။
ထက္ေအာက္ျမန္မာ၊ လူတကာတုိ ႔
ဆရာေခၚဆုိ၊ ငါ့ဂုဏ္ကုိလွ်င္
ၾကဴးပုိသည္ရုံး၊ ဘယ္သုိ႔ ထုံးလည္း
အဆုံး ဆုိေရး၊ ၾကိဳးဒဏ္ေဘးႏွင့္
ေ၀းရမည္တည္း။
Myanmar Kyat Converter
0 မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။:
Post a Comment
ေအာင္ရဲရင့္